Sed mehercule pergrata mihi oratio tua.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Id est enim, de quo quaerimus. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Duo Reges: constructio interrete. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro.

Aliter autem vobis placet.
Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.
Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?

Bork: Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Negare non possum.: Efficiens dici potest.

Quippe: habes enim a rhetoribus;

Sint modo partes vitae beatae. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Minime vero, inquit ille, consentit. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.

Sed ad bona praeterita redeamus.

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Non igitur bene. Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.

Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.
Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus?
Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab
Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.

Non autem hoc: igitur ne illud quidem.