Quid ergo hoc loco intellegit honestum?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At enim hic etiam dolore. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur? A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Sed ille, ut dixi, vitiose.

Easdemne res?: Quid dubitas igitur mutare principia naturae?
Venit ad extremum;: In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
Quonam modo?: Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere?
Quae ista amicitia est?: Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.

Principiis autem a natura datis amplitudines quaedam bonorum excitabantur partim profectae a contemplatione rerum occultiorum, quod erat insitus menti cognitionis amor, e quo etiam rationis explicandae disserendique cupiditas consequebatur;

Bestiarum vero nullum iudicium puto.
Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Quem quidem vos, cum improbis poenam proponitis, inpetibilem facitis, cum sapientem semper boni plus habere vultis, tolerabilem.

Sed fortuna fortis; Mihi enim satis est, ipsis non satis. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don.
Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit.
Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?
Non est igitur summum malum dolor.

Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Quorum altera prosunt, nocent altera.

Ut enim qui mortem in malis ponit non potest eam non timere,
sic nemo ulla in re potest id, quod malum esse decreverit,
non curare idque contemnere.

Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque
extrerno bonorum.