Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Duo Reges: constructio interrete. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.

Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Iam in altera philosophiae parte. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quo igitur, inquit, modo? Tria genera bonorum; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Equidem e Cn.
Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant?
Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.
Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?

Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.

Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi.

Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.
Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;
Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum.

Bork: Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
Stoicos roga.: Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Bork: Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse.
Cur iustitia laudatur?: Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.