Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Non igitur bene. Duo Reges: constructio interrete. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.

Scrupulum, inquam, abeunti; Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Bork Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Sed ad bona praeterita redeamus. At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero.

Pauca mutat vel plura sane;

Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non
dicente te intellego;

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Sint modo partes vitae beatae. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Efficiens dici potest. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.

• Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
• Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
• Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.
• Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
• Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
• Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;
• Est autem eius generis actio quoque quaedam, et quidem talis, ut ratio postulet agere aliquid et facere eorum.

Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur?

Bork

Nihil enim desiderabile concupiscunt, plusque in ipsa iniuria detrimenti est quam in iis rebus emolumenti, quae pariuntur iniuria.

Bork

Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Bork

Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes;

Scrupulum, inquam, abeunti;

Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Bork

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Bonum valitudo: miser morbus.

Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.

1. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
2. Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus.