Ut id aliis narrare gestiant?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Et ego: Piso, inquam, si est quisquam, qui acute in causis videre soleat quae res agatur. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Non igitur bene. Suo genere perveniant ad extremum; Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Quae contraria sunt his, malane? Bork Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Ubi ut eam caperet aut quando?

Quis autem de ipso sapiente aliter existimat, quin, etiam
cum decreverit esse moriendum, tamen discessu a suis atque
ipsa relinquenda luce moveatur?

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.
Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Ita multa dicunt, quae vix intellegam.
Sed quot homines, tot sententiae;
An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Etiam beatissimum?: Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.
Paria sunt igitur.: Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
Hunc vos beatum;: Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.