Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Duo Reges: constructio interrete. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Bork
Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.

Bork

Quam vellem, inquit, te ad Stoicos inclinavisses! erat enim,
si cuiusquam, certe tuum nihil praeter virtutem in bonis
ducere.

Cur iustitia laudatur?

Quare conare, quaeso. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Quid me istud rogas? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Summum a vobis bonum voluptas dicitur.

At certe gravius.: Bork
Bork: Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi.
Bork: Beatum, inquit.