Sed quae tandem ista ratio est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.

Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.

Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;

Lege laudationes, Torquate, non eorum, qui sunt ab Homero laudati, non Cyri, non Agesilai, non Aristidi aut Themistocli, non Philippi aut Alexandri, lege nostrorum hominum, lege vestrae familiae;

Bork: Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.
Bork: Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Tenent mordicus.: Iam in altera philosophiae parte.
Bork: Alterum autem genus est magnarum verarumque virtutum, quas appellamus voluntarias, ut prudentiam, temperantiam, fortitudinem, iustitiam et reliquas eiusdem generis.
At multis se probavit.: Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
Bork: Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;

Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Duo Reges: constructio interrete. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? At ego quem huic anteponam non audeo dicere; An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat.
Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.
Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;

Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Zenonis est, inquam, hoc Stoici.
Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Est enim mihi magnae curae-quamquam hoc quidem proprium tuum
munus est-, ut ita erudiatur, ut et patri et Caepioni nostro
et tibi tam propinquo respondeat.

-delector enim, quamquam te non possum, ut ais, corrumpere,
delector, inquam, et familia vestra et nomine.