Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Duo Reges: constructio interrete. Videsne quam sit magna dissensio? Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;

1. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum.
2. Sedulo, inquam, faciam.

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Rationis enim perfectio est virtus;

Bork

Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Quid de Pythagora?

Confecta res esset.

Sed videbimus.

Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?

Poterat autem inpune;

Primum quid tu dicis breve?

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Quare istam quoque aggredere tractatam praesertim et ab
aliis et a te ipso saepe, ut tibi deesse non possit oratio.

Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior
viderere, non esses tui similis;

• Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis.
• Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
• Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate.
• Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum;

Cum enim superiores, e quibus planissime Polemo, secundum naturam vivere summum bonum esse dixissent, his verbis tria significari Stoici dicunt, unum eius modi, vivere adhibentem scientiam earum rerum, quae natura evenirent.