Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Immo videri fortasse. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur.

Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam.

Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.

Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Duo Reges: constructio interrete. Ac tamen hic mallet non dolere. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Et quidem, inquit, vehementer errat; Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.

Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.
Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.
Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum.
At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.
Ut pulsi recurrant?

Pollicetur certe.: Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;
Age sane, inquam.: Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.
Verum audiamus.: Refert tamen, quo modo.
Bork: Quae contraria sunt his, malane?
Bork: Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.
An eiusdem modi?: Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut probari.

Is enim percontando atque interrogando elicere solebat eorum
opiniones, quibuscum disserebat, ut ad ea, quae ii
respondissent, si quid videretur, diceret.

Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit,
illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.

Pollicetur certe. Si longus, levis; Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Venit ad extremum;

Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia.
Bork
Omnia peccata paria dicitis.
Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Sed ad bona praeterita redeamus.
Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.