Qui est in parvis malis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Duo Reges: constructio interrete.

Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Quis enim redargueret?

Bork: Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Non semper, inquam;: Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.
Quid vero?: Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
Haec dicuntur inconstantissime.: Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
Tria genera bonorum;: Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Quid Zeno?: Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.

Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem.

Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.

Quod quidem nobis non saepe contingit. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? De quibus cupio scire quid sentias. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Omnis sermo elegans sumi potest, tum varietas est tanta
artium, ut nemo sine eo instrumento ad ullam rem
illustriorem satis ornatus possit accedere.

Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in
iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

Proclivi currit oratio.
Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.