Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Duo Reges: constructio interrete. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur?

Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?
Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.
Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti.
In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Qualem igitur hominem natura inchoavit?
Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
Satis est ad hoc responsum.

Si longus, levis dictata sunt. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Ac tamen hic mallet non dolere. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Huic verbo omnes, qui ubique sunt, qui Latine sciunt, duas res subiciunt, laetitiam in animo, commotionem suavem iucunditatis in corpore.

Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Videsne quam sit magna dissensio? Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.

Negare non possum.: Ea possunt paria non esse.
Bork: Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Sed haec omittamus;: Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Bork: Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?

Iam ille sorites, quo nihil putatis esse vitiosius: quod
bonum sit, id esse optabile, quod optabile, id expetendum,
quod expetendum, id laudabile, deinde reliqui gradus.

Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam
esse oportebit;