Dici enim nihil potest verius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Sit enim idem caecus, debilis. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Duo Reges: constructio interrete. Non igitur bene.

Idemne, quod iucunde?: Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.
Bork: In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
Quis enim redargueret?: Quis istud possit, inquit, negare?
Bork: Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia;
Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a dolore.
At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit.
Sed ad rem redeamus;

Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?

An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?
Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane.
Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.
Suo genere perveniant ad extremum;
Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris;

Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur? Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?

At iam decimum annum in spelunca iacet.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Quae cum essent dicta, discessimus. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Non est igitur summum malum dolor.

Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque
regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente
peragravisset.

Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit,
cum dolorem summum malum esse dixerit.