Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Perge porro; Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Primum divisit ineleganter;: Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate.
Bork: Haeret in salebra.
Nos cum te, M.: Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
Bork: Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo.

Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.
Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;
Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest;
Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Duo Reges: constructio interrete. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? An tu me de L. Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Ex quo intellegitur idem illud, solum bonum esse, quod
honestum sit, idque esse beate vivere: honeste, id est cum
virtute, vivere.

Atque ego: Scis me, inquam, istud idem sentire, Piso, sed a
te opportune facta mentio est.

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Sed quae tandem ista ratio est? Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.

Negat enim summo bono afferre incrementum diem.
Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.
Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.
Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.