Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Duo Reges: constructio interrete. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Non risu potius quam oratione eiciendum? An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Cave putes quicquam esse verius.

Istic sum, inquit. Quo modo autem philosophus loquitur? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Laboro autem non sine causa; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Ne discipulum abducam, times. Nihilo magis.

Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere.
Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;

Bork: Disserendi artem nullam habuit.
Audeo dicere, inquit.: Quare, quoniam de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.
Moriatur, inquit.: Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere.
Erat enim Polemonis.: Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum.
Quis negat?: Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
Ille incendat?: Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Si longus, levis.: Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest.
Que Manilium, ab iisque M.
Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;

Cur deinde Metrodori liberos commendas? Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Age, inquies, ista parva sunt. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Nam de isto magna dissensio est.

Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus.

Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso
exorsus est.

Tria genera bonorum;