Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Moriatur, inquit. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Duo Reges: constructio interrete. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Vobis autem, quibus nihil est aliud propositum nisi rectum atque honestum, unde officii, unde agendi principlum nascatur non reperietis.
- A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.
- Sed isti ipsi, qui voluptate et dolore omnia metiuntur, nonne clamant sapienti plus semper adesse quod velit quam quod nolit?
- Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
- At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
- Easdemne res?
- Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.
- Quid vero?
- Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis.
- Bork
- Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
- Tu quidem reddes;
- At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides.
- Si longus, levis.
- Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
- Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
- A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.
- Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
- Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Id est enim, de quo quaerimus. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Non est igitur voluptas bonum. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Hunc vos beatum; Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Minime vero, inquit ille, consentit.
Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Bonum appello quicquid secundurn naturam est, quod contra malum, nec ego solus, sed tu etiam, Chrysippe, in foro, domi;